Voorkomen en verspreiding in de EU
Huidige aanwezigheid
Popillia japonica werd in 2014 voor het eerst op het Europese vasteland gemeld in het noorden van Italië (Lombardije en Piemonte). Daar verspreidt de kever zich met ongeveer 10 km per jaar. Ondanks maatregelen is de kever nu in een gebied van 7.550 km2 gevestigd. In 2020 zijn 2 kevers gevonden in de regio Emilia-Romagna.
Op meerdere eilanden van de Azoren (Portugal) is de kever al langer gevestigd. Op 1 eiland waar de kever in 2019 is gevonden worden nog uitroeiingsmaatregelen genomen.
In Zwitserland is Popillia japonica sinds 2017 meerdere keren gevonden. Na de vondst van grote aantallen kevers in twee wijngaarden roeien zij sinds 2021 niet meer uit, en is de kever nu (in het zuiden) officieel gevestigd.
In Duitsland zijn recent enkele adulten gevonden, maar is geen sprake van vestiging.
Risico op verspreiding
De kevers leven op bovengrondse plantendelen; de larven en poppen verblijven in de grond. Kevers zetten hun eitjes af op de grond, bij voorkeur in vochtig grasland. Eitjes worden ook gevonden in boomkwekerijen, waaronder in containerteelt. De aanwezigheid van onkruid vergroot daarbij de kans op ei-afzet.
De kevers kunnen kilometers ver vliegen, maar vliegen meestal slechts enkele tientallen meters. Het vluchtseizoen hangt af van de temperatuur. In het noorden van Italië is dit de periode juni – augustus, met een piek half juli, en incidentele vondsten tot in oktober. Op de Azoren kunnen kevers van eind mei tot begin november actief zijn.
Voor verspreiding over grotere afstanden vormen meeliftende kevers met weg- of vliegverkeer een groot risico. Daarnaast vormt handel in planten met aanhangende grond een belangrijk risico op verspreiding, omdat daarin de eitjes, larven en poppen zitten.