Additieven op etiket vermelden

Vermeld de juiste categorienaam van het additief

U moet de juiste categorienaam bij het additief vermelden. We noemen de categorienaam ook wel de functionele klasse. Voorbeelden van categorienamen zijn:

• voedingszuur
• antiklontermiddel
• stabilisator
• smaakversterker
• zoetstof

Een overzicht van categorienamen van additieven vindt u in paragraaf 4.4 van het Handboek Additieven in levensmiddelen.

Welke categorienaam moet ik kiezen als een additief meerdere functies heeft?

Heeft een additief in een levensmiddel meerdere functies? Kies dan de categorienaam die past bij de belangrijkste functie van het additief in het levensmiddel. Zo kan ascorbinezuur (E300) de functie hebben van zuurteregelaar en van antioxidant. Bepaal per geval wat de belangrijkste functie van ascorbinezuur is in het levensmiddel. En vermeld deze functie in de lijst van ingrediënten.

Vermeld de juiste namen en E-nummers van additieven

De namen en E-nummers van additieven staan in bijlage II van Verordening (EG) nr. 1333/2008. Ziet u in deze bijlage meerdere namen bij een additief staan? Gebruik dan 1 van deze namen. Voor de kleurstof E120 kunt u bijvoorbeeld kiezen uit 2 namen: karmijnzuur of karmijn.

Sommige E-nummers in bijlage II van de Verordening 1333/2008 hebben de toevoeging a, b of c. U moet deze toevoegingen vermelden bij de betreffende E-nummers, omdat het om verschillende additieven gaat. Zo hoort E470a bij natrium- kalium- en calciumzouten van vetzuren en E470b hoort bij magnesiumzouten van vetzuren.

Mag ik voor een additief een naam gebruiken die niet in Verordening (EG) 1333/2008 staat?

U mag geen andere naam gebruiken dan de naam die in Verordening 1333/2008 staat. U moet voor een additief altijd de specifieke naam of het E-nummer gebruiken.

Voorbeeld: extracten van rozemarijn

U wilt E392 toevoegen aan een levensmiddel. De specifieke naam uit de Verordening 1333/2008 is 'extracten van rozemarijn'. En het E-nummer is E392. Als u dit additief toevoegt als antioxidant dan kunt u dit op 2 manieren vermelden in de lijst van ingrediënten:

• antioxidant (extracten van rozemarijn)
• antioxidant (E392)

Let op: in dit voorbeeld mag u niet 'rozemarijnextract' als naam van dit additief gebruiken.

Mag ik de naam van een additief gebruiken voor een ander ingrediënt dan dit additief?

U mag de naam van een additief niet voor een ander ingrediënt dan een additief gebruiken.

Voorbeeld: paprika-extract

Gebruikt u een extract van paprika als ingrediënt maar niet als additief? En voldoet dit extract niet aan de specificaties die gelden voor dit additief? Dan mag u het geen paprika-extract noemen.

Paprika-extract is namelijk de officiële benaming voor het additief E160c. Het extract in dit voorbeeld voldoet niet aan de specificaties van additief E160c. Daarom mag het niet de officiële additiefnaam paprika-extract dragen.

Welke naam dan wel? Wij adviseren om het 'extract van paprika' te noemen. Het is dan ook direct duidelijk dat het niet om een additief gaat maar om een ingrediënt.

Vermeld additieven altijd in de lijst van ingrediënten

U moet additieven altijd vermelden in de lijst van ingrediënten. Er zijn 2 uitzonderingen:

• De additieven zijn aanwezig doordat zij verwerkt zijn in 1 of meer ingrediënten van het levensmiddel volgens het carry-over-beginsel (zie Handboek Additieven in levensmiddelen, paragraaf 4.9 en hoofdstuk 11). De additieven hebben geen technologische functie meer in het eindproduct.
• U gebruikt de additieven als technische hulpstoffen.

Ik verkoop additieven aan bedrijven

Verkoopt u additieven aan bedrijven? Zorg voor duidelijke en goed leesbare informatie op de etiketten of handelsdocumenten. Lees in hoofdstuk 8 van het Handboek additieven in levensmiddelen welke regels voor etikettering gelden bij verkoop van additieven aan bedrijven.

Meer weten over additieven?

Kijk voor meer informatie over het vermelden van additieven op het etiket in paragraaf 8.3 van het Handboek etikettering. Of bekijk ons webdossier Additieven in levensmiddelen.