Advies van BuRO over de risico’s van consumptie van vlees van het lijf van de Chinese wolhandkrab

Risico's

De Chinese wolhandkrab bevat dioxines en dioxine-achtige PCB’s. Langdurige blootstelling aan deze stoffen leidt mogelijk tot effecten op het nageslacht. Bovendien adviseert BuRO om op Europees niveau niet alleen normen te stellen voor dioxines en dioxine-achtige PCB’s in het vlees van de poten en de scharen van de Chinese wolhandkrab (witvlees), maar ook voor het vlees uit het lijf (bruinvlees) van deze krab.

BuRO heeft laten uitzoeken hoeveel wolhandkrab er wordt gevangen en verhandeld en specifiek onder de Aziatische bevolking in Nederland na laten gaan hoeveel wolhandkrab wordt geconsumeerd. Dit gecombineerd met de gemeten gehaltes aan dioxines en dioxine-achtige PCB's resulteerde in een risicobeoordeling en het advies van BuRO.

Aanleiding

Dit BuRO-advies is opgesteld op verzoek van het ministerie voor Medische Zorg en Sport, die BuRO heeft gevraagd om een risicobeoordeling uit te voeren en de risico's voor de gezondheid van de Nederlandse consument bij de consumptie van de Chinese wolhandkrab te schatten.

De Chinese wolhandkrab

De Chinese wolhandkrab (Eriocheir sinensis) is een invasieve exoot die sinds de jaren ‘30 van de vorige eeuw in de Nederlandse wateren voorkomt. De wolhandkrab in Nederland bevat vaak hoge gehaltes dioxines en dioxineachtige PCB’s (polychloorbifenylen). Daarom bestaat er sinds 1 april 2011 een vangstverbod voor wolhandkrab uit verschillende Nederlandse vangstgebieden. De consumeerbare delen van de wolhandkrab bestaan uit wit- en bruinvlees. In Verordening (EG) nr. 1881/2006 zijn voor witvlees van de krab (algemeen) maximumgehaltes vastgesteld. Maximumgehaltes voor bruinvlees van de krab (algemeen) ontbreken omdat de wetgever er vanuit gaat dat bruinvlees van deze krab niet gegeten wordt.