Ga direct naar inhoud

Traceringsverplichting visserij- en aquacultuurproducten

Visserijproducten en aquacultuurproducten die in de EU (waarschijnlijk) in de handel worden gebracht moeten, om aan de traceringsverplichtingen te voldoen, een etiket of andere informatiedrager bevatten.

Hierop moeten gegevens staan over onder andere de handelsbenaming, de productiemethode en het vangstgebied. Na de 1e verkoop en voordat de partij vis door de koper wordt afgevoerd, dienen de partijen verkochte vis door de bemiddelaar/afslag of de 1e koper te worden voorzien van een etiket (of andere informatiedrager).

Voor wie de traceringsverplichting is bedoeld

In principe geldt de traceringsverplichting voor alle marktdeelnemers die actief zijn met visserij- en aquacultuurproducten in de:

  • vangst
  • handel
  • productie
  • verwerking
  • afzet
  • distributie
  • detailhandelsketen

Dit geldt ook voor de buitenlandse EU-aanvoerders en EU-partijen uit ander lidstaten, die via een visafslag te koop worden aangeboden.

Uitgezonderd de visserij- en aquacultuurproducten die rechtstreeks vanaf een vissersvaartuig aan consumenten worden verkocht en niet meer dan €50,- per kalenderdag vertegenwoordigen.

Traceringsverplichtingen voor vissers nader toegelicht

Vissers zijn verplicht om de vis bij het aanbieden voor de verkoop, op het moment dat het gesorteerd en gewogen klaarstaat voor de eerste verkoop, te voorzien van een etiket (of informatiedrager) met daarop de volgende informatie:

  • het identificatienummer van elke partij;
  • het externe identificatienummer en de naam van het vissersvaartuig of de naam van de aquacultuurproductie-eenheid;
  • de hoeveelheden van iedere soort in kilogrammen nettogewicht of, waar van toepassing, het aantal vissen (bijvoorbeeld zalm en tonijn);
  • de FAO-drielettercode van elke soort;
  • de datum van de vangsten of de datum van productie, (dit kan de vangstdatum, het weeknummer of dag van aanlanding zijn);
  • het geografisch vangstgebied (uitgedrukt in ICES Divisie);
  • naam en adres van de leveranciers (als de partij vis door een ander ter verkoop wordt aangeboden).

Levering via afslag

Vaak wordt vis niet rechtstreeks van boord aan de koper geleverd, maar via een afslag. In dit geval kan een afslag de service bieden om de partijen vis te voorzien van de vereiste informatie. Dit neemt niet weg dat de visser hiervoor verantwoordelijk blijft. De visser moet daarom tijdig alle informatie beschikbaar stellen aan de afslag waar de vis wordt verkocht. Op het moment dat onjuistheden worden vastgesteld, dan worden de eventuele sancties opgelegd aan de visser.

Barcode

Sinds 1 januari 2013 is voor herstelplansoorten een elektronische drager (streepjes code, barcode) verplicht. Vanaf 1 januari 2015 geldt deze verplichting ook voor alle andere visserij en aquacultuurproducten.

Vaartuigbrief en vervoersdocument

Tijdens het lossen en het vervoeren van vis naar een afslag of naar een andere plaats waar de eerste verkoop plaatsvindt, gelden vaartuigbriefjes en/of vervoersdocumenten als het traceerbaarheidsdocument van deze vis. Gebruik het voorbeeld vervoersdocument vis als u als vervoerder geen (volledig) vervoersdocument heeft gekregen van de visser.

Gemeenschappelijk visserijbeleid

Het gemeenschappelijk visserijbeleid zorgt vanuit biologisch, economisch en milieuoogpunt voor een duurzame exploitatie van de visbestanden.

Om consumenten te beschermen, moet de betreffende partij snel te traceren zijn bij geconstateerde voedselveiligheidsproblemen. Om dit te garanderen vereist het gemeenschappelijk visserijbeleid een omvattende controleregeling en een daarbij behorend traceersysteem.

Meer informatie: