Wetgeving produceren en verhandelen kleding en textiel

Brandveiligheidseisen kleding

Europese testmethode textiel

Er is een Europese testmethode voor het meten van het brandgedrag van textiel, namelijk EN 1103 (Textiel - Brandgedrag - Kledingtextiel - Gedetailleerde procedure voor de bepaling van het brandgedrag van textiel voor kleding). U bestelt deze norm via het Nederlands Normalisatie-instituut (NEN).

Amerikaanse testmethode textiel

De Amerikaanse norm ASTM D1230 (Standard Test Method for Flammability of Apparel Textiles) wordt wereldwijd het meest toegepast om de brandveiligheid van kledingmaterialen te testen en te beoordelen.

Verkleedkleding

Op verkleedkleding voor de leeftijdscategorie tot 14 jaar is het Warenwetbesluit Speelgoed 2011 van toepassing wat betreft brandveiligheid en eisen aan het gebruik van chemische stoffen. De norm EN 71-2 (Veiligheid van speelgoed - Deel 2: Brandbaarheid) beschrijft de voorgeschreven testmethode en meer gedetailleerde eisen.

Binnen Nederland zijn afspraken gemaakt over de handhaving van bepaalde brandveiligheidseisen:

• Voor dagkleding gelden de eisen zoals verwoord in de Handhavingsafspraken brandveiligheid kleding conform de Warenwet.
• Voor nachtkleding gelden de eisen uit het convenant brandveiligheid nachtkleding. In het convenant zijn zowel technische eisen als etiketteringseisen geformuleerd voor de brandveiligheid van nachtkleding. Onder nachtkleding wordt verstaan: nachthemden, pyjama's, ochtendjassen en dusters.

Mechanische veiligheid textiel

Kleding

Er zijn eisen voor koorden en treksluitingen van kinderkleding tot 14 jaar. Deze eisen vindt u in norm EN 14682 (Veiligheid van kinderkleding - Koorden en treksluitingen van kinderkleding - Specificaties).

Vloerbedekking

Er zijn eisen voor de eigenschappen van vloerbedekking. Deze eisen vindt u terug in norm EN 14041 (Veerkrachtige vloerbedekkingen, tapijten en laminaatvloerbedekkingen - Essentiële eigenschappen).

U bestelt de normen via het Nederlands Normalisatie-instituut (NEN).

Chemische eisen textiel en leer

Er zijn eisen voor de chemische eigenschappen van textiel en leer. Voor kleding en textiel bestaan binnen de Nederlandse wetgeving en Europese verordeningen verschillende wetsartikelen. Bekijk ook de richtlijnen van het Nederlands Normalisatie-instituut (NEN) over veiligheid.

• REACH Verordening 1907/2006/EG. In deze verordening vindt u de eisen voor chemische stoffen in consumentenartikelen. Belangrijk voor textiel en leer zijn:
  • Bijlage XVII met in het bijzonder entry 72 en de verwijzing naar aanhangsel 12 voor een lijst met chemische stoffen die in textiel zijn gereguleerd.
  • Bijlage XIV (eisen voor zeer ernstige zorgstoffen, zogenoemde SVHC-stoffen)
  • De kandidaatlijst van autorisatieplichtige stoffen in voorwerpen.
  • ECHA - site waar u kunt zoeken op individuele stoffen en cas-nummers.
• POP Verordening 850/2004/EG. Verbod op bepaalde persistente organische verontreinigde stoffen zoals brandvertragers polybroombifenylethers, perfluorooctaansulfonaten (PFOS) en kortketen gechloreerd paraffines (SCCP’s) die in textiel en leer gebruikt kunnen worden.

Metalen kledingsaccessoires en fournituren

Voor metalen kledingsaccessoires en fournituren, zoals drukknopen, (rits)sluitingen, klinknagels en metalen merktekens, zijn er eisen voor de afgifte van nikkel. Dit is geregeld in Bijlage XVII van de REACH Verordening 1907/2006/EG.

De testmethodes zijn beschreven in de normen:

• EN 1811 (Referentie-beproevingsmethode voor de afgifte van nikkel van producten die bedoeld zijn om in direct en langdurig contact te komen met de huid)
• EN 12472 (Methode voor de simulatie van slijtage en corrosie voor het aantonen van de afgifte van nikkel uit voorwerpen die van een deklaag zijn voorzien).

Deze normen bestelt u via het Nederlands Normalisatie-instituut (NEN).

Etikettering textiel en leer

Textiel

Een consument moet bij aankoop van een textielproduct of een lap stof de samenstelling van het product kunnen achterhalen. Voor textielproducten en stoffen die de consument koopt of die bestemd zijn voor het produceren van kleding gelden de eisen in de Verordening 1007/2011/EG Textielvezelbenamingen, etikettering en merking van vezelsamenstelling. Deze Verordening vereist dat op of bij het product of de stof de samenstelling zichtbaar is. Dit gebeurt meestal via een ingenaaid label of via een vermelding op de verpakking. Bekijk welke vragen andere producenten over dit onderwerp hebben gesteld.

Als er delen van dierlijke oorsprong in het textiel zitten dan moet op het etiket of merk van de producten die zulke delen bevat de volgende zin staan: 'Bevat niet uit textiel bestaande delen van dierlijke oorsprong'.

Leer

Het Warenwetbesluit etikettering van schoeisel stelt eisen aan de etikettering van de gebruikte materialen die zijn verwerkt in schoeisel. In Bijlage I zijn de pictogrammen of tekstuele aanduiding van de delen van het schoeisel en symbolen van de materialen voorgeschreven.

Dit Warenwetbesluit verwijst naar de eisen uit de Europese Richtlijn 94/11/EG.

Bont

Sinds januari 2009 geldt er een Europees verbod op de import van en handel in hondenbont en kattenbont en producten die dergelijk bont bevatten.

Het verbod is geregeld in de Verordening (EG) nr. 1523/2007.